Przed 1784 rokiem powstała w tym miejscu kamieniczka, opisywana w 1819 roku, jako "piętrowa z wystawką". Gdzieś pomiędzy 1866 a 1868 budynek otrzymał drugie piętro. W 1893 roku Eliasz Elbinger nabył tę nieruchomość i w latach 1896-97 wybudował drugą oficynę poprzeczną i połączone z nią oficyny boczne. Następnie powstały pierwsza oficyna poprzeczna i oficyny boczne pierwszego podwórza. W 1904 roku ukończono nowy budynek frontowy. W 1914 roku nieruchomość przejęła wdowa po Eliaszu Fajga Elbingerowa i dziewięcioro dzieci. W rękach tej rodziny budynek pozostał do II wojny światowej. Budynek frontowy posiadał neobarokową elewację, zniszczoną przed 1964 rokiem, zapewne w tym czasie usunięto również elewację z oficyn. Jej ślady widoczne są na do dzisiaj ścianach.
Kamienica posiada tez kapliczkę podwórkową
która jest pamiątką po czasach okupacji. Została ufundowana - tak jak wiele innych - przez mieszkańców budynku. Spełniała rolę ołtarza, przy którym spotykali się oni na wspólnej modlitwie w czasie godziny policyjnej. Kapliczka znajduje się na ścianie tylnej oficyny w pierwszym podwórzu. Ładnie utrzymana, wyróżnia się na tle nieotynkowanych, ceglanych ścian. We wnęce, nakrytej dwuspadowym daszkiem, stoi mała figurka Matki Boskiej w otoczeniu kwiatów.
OPIS
Popularne posty
Kategorie
Moja babcia mieszkała w kamienicy, w której było bardzo podobne podwórko. Było tylko troszkę większe i w rogu stał garaż metalowy :) Spędzałam na tym podwórku z kuzynką każde wakacje.
OdpowiedzUsuń